بازار FX یک بازار جهانی و بدون مرکزیت است یعنی هیچ مرکز فیزیکی در دنیا ندارد و در آن واحدهای پولی جهان دست به دست مبادله می شوند. نرخ تبدیل ارز هر ثانیه تغییر می کند بنابراین یک بازار دائماً گداخته و جاری است.
فقط درصد ناچیزی از تبادلات ارزی در “اقتصاد واقعی” از جمله تجارت بین المللی و صنعت گردشگری (مثال فوق در فرودگاه) اتفاق می افتد.
در عوض ، بیشتر تبادلات ارزی که در بازار جهانی ارز اتفاق می افتد به مقاصد سفته بازی و نوسانگیری خرید (و فروش) می شود.
معامله گران ارز (که به عنوان نوسانگیر ارز نیز شناخته می شوند) اقدام به خرید ارز می کنند به این امید که در آینده بتوانند آنها را با قیمت بالاتری بفروشند.
در مقایسه با حجم کم 22.4 میلیارد دلاری روزانه بورس اوراق بهادار نیویورک (NYSE) ، حجم 6.6 تریلیون دلاری بازار ارز در روز حجم معامله غول پیکری به نظر می رسد.
دقت کنید، تریلیون!
پاسخ ساده است: پول.
از آنجا که بصورت فیزیکی چیزی خریداری نمی شود ، معاملات فارکس شاید گیج کننده باشد. بنابراین ما از یک قیاس ساده (اما ناکامل) برای توضیح بهتر آن استفاده می کنیم.
به خرید ارز همچون خرید سهام از اقتصاد یک کشور خاص فکر کنید.
قیمت ارز معمولاً بازتاب مستقیم نظر بازار در مورد سلامت اقتصاد آن در زمان حال و آینده است.
در معاملات فارکس ، وقتی که مثلاً ین ژاپن می خرید ، اساساً در حال خرید “سهام” از اقتصاد ژاپن هستید.
گرچه ارزهای زیادی برای معامله کردن وجود دارند ، اما بهتر است به عنوان یک معامله گر جدید در بازار فارکس ، معامله کردن را با “ارزهای اصلی” آغاز کنید.
آنها به این دلیل “ارزهای اصلی” نامیده می شوند که حجم بسیار سنگینی از معاملات بر روی آنها انجام شده و ارایه گر بزرگترین اقتصادهای جهان هستند.
معامله گران فارکس هر یک تصور متفاوتی از “ارزهای اصلی” برای خود دارند.
تریدرهای مقید که احتمالاً صاحب نمرات بالایی در دانشکده سایت ما هستند و از نخستین روزهای معاملاتی خود همه قوانین را رعایت می کنند فقط ارزهای USD ، EUR ، JPY ، GBP و CHF را به عنوان ارزهای اصلی می شناسند.
پس از آنها ارزهای AUD ، NZD و CAD نیز به عنوان “ارزهای کالایی” نامگذاری می شوند.
اما نظر ما کمی متفاوت است. پس برای آنکه چندان سخت نگیریم ، در اینجا تمامی هشت ارز فوق را به عنوان “ارزهای اصلی” در نظر می گیریم.
در زیر ، هر یک از آنها بر اساس نماد ، کشوری که در آن استفاده می شوند ، نام واحد پول و نام مستعار ارائه می شود:
نمادهای ارزی همیشه دارای سه حرف هستند. دو حرف اول نام کشور و حرف سوم اشاره به نام واحد پول آن کشور دارد ، که معمولاً اولین حرف نام ارز آن کشور است.
این سه حرف به عنوان کد ارزهای ISO 4217 شناخته می شوند.
سال 1973 ، سازمان جهانی استاندارد (ISO) کدهای سه حرفی را برای ارزهایی که امروزه از آنها استفاده می کنیم ، تاسیس کرد.
شما در بازار فارکس به خرید و فروش ارز می پردازید.
انجام شدن معامله در بازار فارکس ساده است. سازوکار یک معامله بسیار شبیه آنچه در سایر بازارهای مالی دیده می شود است (مانند بورس). بنابراین اگر تجربه ای در ترید کردن داشته باشید، خیلی سریع باید آن را یاد بگیرید.
هدف از انجام معامله در فارکس، مبادله یک ارز با ارز دیگر به امید تغییر قیمت در آینده است.
بهتر بگوییم ، به این امید که ارزش آن ارزی که خریداری کرده اید در مقایسه با ارزی که فروخته اید افزایش یابد.
نرخ تبدیل ارز ، نسبت ارزش یک ارز در برابر ارز دیگر است.
به عنوان مثال ، نرخ تبدیل USD / CHF نشان می دهد که چند دلار آمریکا می تواند یک فرانک سوئیس خریداری کند، یا به چند فرانک سوئیس برای خرید یک دلار آمریکا نیاز است.
ارزها همیشه به صورت جفت ارز قیمت گذاری می شوند، مانند GBP / USD یا USD / JPY
دلیل نقل آنها به صورت جفت این است که در هر معامله فارکس، شما دارید همزمان یک ارز را می خرید و یک ارز دیگر را می فروشید.
هر زمان که در معاملات فارکس معامله باز دارید، یعنی دارید یک ارز را با ارز دیگر مبادله می کنید.
ارزها در رابطه با ارزهای دیگر قیمت گذاری می شوند.
در اینجا مثالی از نرخ تبدیل پوند انگلیس در برابر دلار آمریکا ارائه شده است:
اولین ارز قید شده در سمت چپ خط مورب (“/”) به نام ارز پایه شناخته می شود (در این مثال پوند انگلیس).
مرجع ما برای تعیین نرخ تبدیل جفت ارز، ارز پایه است. که همیشه ارزش یک دارد.
ارز ذکر شده (دومی) در سمت راست ، ارز مقابل یا ارز قیمت گذاری شده (در این مثال دلار آمریکا) نامیده می شود.
هنگام خرید ، نرخ تبدیل به شما می گوید که برای خرید یک واحد از ارز پایه ، به چند واحد ارز قیمت گذاری شده نیاز است.
در مثال بالا ، برای خرید 1 پوند انگلیس باید 1.21228 دلار آمریکا بپردازید.
هنگام فروش ، نرخ تبدیل به شما می گوید که در ازای فروش یک واحد از ارز پایه ، چند واحد از ارز قیمت گذاری شده دریافت می کنید.
در مثال بالا ، شما با فروش 1 پوند انگلیس 1.21228 دلار آمریکا دریافت خواهید کرد.
ارز پایه نشان دهنده این است که برای دریافت یک واحد ارز پایه به چه میزان ارز قیمت گذاری شده نیاز است.
اگر EUR / USD خریداری می کنید ، این بدان معناست که شما ارز پایه را خریداری می کنید و همزمان ارز قیمت گذاری شده را می فروشید.
به زبان بسیار ساده ، “یورو می خرید ، دلار آمریکا می فروشید”.
از آنجاکه جفت ارز های بسیار زیادی برای معامله کردن وجود دارند ، کارگزاران فارکس از کجا می دانند کدام ارز را باید به عنوان ارز پایه و کدام را بعنوان ارز قیمت گذاری شده قید کنند؟
خوشبختانه، روشی که جفت ارز ها در بازار فارکس قیمت گذاری می شوند استاندارد شده است.
احتمالا متوجه شده اید که ارزهایی که به عنوان یک جفت ارز قیمت گذاری می شوند ، معمولاً با یک خط مورب (”/”) از هم جدا می شوند.
فقط بدانید که این یک موضوع سلیقه ای است و ممکن است خط مورب با یک نقطه یا یک خط تیره جایگزین شود یا اصلاً کلا حذف بشود.
به عنوان مثال، برخی از معامله گران ممکن است “EUR / USD” را “EUR-USD” یا فقط “EURUSD” قید کنند. معنی همه آنها یکی است.
ابتدا باید تعیین کنید که می خواهید بخرید یا بفروشید.
اگر می خواهید خرید بزنید (که در واقع به معنای خرید ارز پایه و فروش ارز قیمت گذاری شده است) ، به نوعی مایلید ارزش ارز پایه افزایش یافته تا سپس آن را با قیمت بالاتر مجدد بفروشید.
در زبان فارکسی ، چنین چیزی “لانگ” یا “موقعیت لانگ گرفتن” نامیده می شود.
فقط به یاد داشته باشید که: لانگ = خرید.
اگر می خواهید فروش بگیرید (که در واقع به معنای فروش ارز پایه و خرید ارز قیمت گذاری شده است) ، به نوعی مایلید ارزش ارز پایه کاهش یافته تا سپس آن را با قیمت کمتری خریداری کنید.
این کار “شورت” یا “موقعیت شورت گرفتن” نامیده می شود.
فقط به یاد داشته باشید که: شورت = فروش
اگر موقعیت باز ندارید ، به چنین حالتی “فلت” یا “مربع” گفته می شود.
به بستن موقعیت نیز “مربع زدن” گفته می شود.
پی نوشت: این اصطلاح کم استفاده می شود
همه قیمت های فارکس با دو قیمت ارائه می شوند: BID و ASK
به طور کلی ، قیمت BID کمتر از قیمت ASK است
BID ، قیمتی است که کارگزار شما در آن قیمت تمایل به خرید ارز پایه را دارد.
این بدان معناست که BID بهترین قیمت موجود است که شما (تریدر) می توانید در آن قیمت به بازار بفروشید.
اگر می خواهید چیزی را بفروشید ، بروکر آن را به قیمت BID از شما خریداری می کند
ASK قیمتی است که کارگزار در آن قیمت به شما ارز پایه را می فروشد.
این بدان معناست که قیمت ASK بهترین قیمت موجود است که می توانید در آن قیمت از بازار خرید کنید.
کلمه دیگر برای ASK قیمت پیشنهادی (افر) است.
اگر می خواهید چیزی بخرید ، بروکر آن را با قیمت ASK به شما می فروشد
تفاوت بین قیمت BID و قیمت ASK را اسپرد نامند.
در نرخ EUR / USD در مثال بالا، قیمت BID 1.34568 و قیمت ASK 1.34588 است. ببینید که کارگزار چگونه این امکان را برای شما فراهم می آورد تا با پول خود براحتی به معامله بپردازید.
اختلاف بین قیمت خرید و فروش اسپرد است. اسپرد کمیسیون کارگزار یا همان بروکر فارکس برای انجام معاملات است
